Als kind was ik altijd al geïnteresseerd in techniek. Een apparaat dat stuk was probeerde ik te repareren. Althans, die illusie had ik. Als 5-jarige die een kapot antwoordapparaat uit elkaar haalde, had ik niet zo veel kans van slagen. Maar door al dat soort apparaten uit elkaar te halen leerde ik wel veel. Naarmate ik ouder werd, werd de kans op succes steeds groter.
In mijn pubertijd vond ik brommers toch wel heel interessant. Toen ik begreep hoe het werkte kon ik ze niet alleen repareren, maar ook verbeteren. Dat resulteerde in de snelste brommer van de school en ook enige politieaandacht. In die tijd verdiepte ik mij ook al in de materie. Op een dag moest ik voorkomen bij de officier van justitie, omdat mijn brommer wel erg hard reed. Met wat de officier mij vertelde over dat ‘die brommers niet voor die snelheden zijn gemaakt’, was hij bij mij aan het verkeerde adres. Ik wist namelijk dat exact hetzelfde model brommer met hetzelfde frame, remmen, e.d. in het buitenland geleverd werd met een 80cc. En dat gaat nog veel sneller. Daar wees ik de officier van justitie op, maar hij was niet onder de indruk van deze kennis en vervolgde ongestoord zijn verhaal. Ja, eigenwijs ben ik dus ook wel een beetje.
Het was voor mij een logische keuze om HTS-Autotechniek te gaan studeren, een technische opleiding waar ik affiniteit mee had. Tijdens deze opleiding ben ik ook in aanraking gekomen met software-engineering en ik was hierdoor gefascineerd. Door hiermee thuis te gaan hobby-en heb ik mijzelf hierin verder ontwikkeld.
Na mijn studie heb ik eerst een jaar gewerkt in de industriële automatisering. De embedded softwareontwikkeling vond ik veel interessanter en kwam zo bij een chip fabrikant uit, waar ik 5 jaar als “Applications engineer” heb gewerkt. Daarnaast heb ik een aantal modules bedacht welke vervolgens terecht zijn gekomen in miljoenen chips. Dat is wel heel gaaf om te zien.
Verder heb ik de, voor een software engineer zeldzame, ervaring opgedaan in het debuggen van een microcontroller tot op individueel transistor niveau. Hiervoor werkte ik met behoorlijk complexe apparatuur om de opwarming van een individuele transistor in de chip te kunnen zien. Voor de beeldvorming, er kunnen circa 500 van dat soort transistoren op de dikte van een haar geplaatst worden.
Na zeer diep in de microcontrollers te zijn gedoken wilde ik mij juist meer op een hoger niveau met software bezig gaan houden en ben ik gaan werken als software consultant. In de bijna 11 jaar dat ik dit heb gedaan heb ik voor diverse opdrachtgevers zeer aan uiteenlopende projecten mogen werken. Van Embedded Linux voor offshore toepassingen tot web development. Ik durf mij overigens nog absoluut geen web developer te noemen, ik maak voornamelijk functionele websites en niet “voor de mooi”. Daarvoor ben ik teveel een engineer.
Naast te puzzelen met software maak ik graag van alles. Een aantal van deze maaksels is te vinden tussen de projecten op mijn website. In meerdere huizen ben ik aan het verbouwen geweest waarbij zo goed als alles zelfs is gedaan. De meeste kennis en vaardigheden die bij het verbouwen nodig waren heb ik zelf geleerd door te lezen, video’s te kijken en gewoon te doen.
Ik vind het heerlijk om met mijn handen te werken en iets tastbaars te maken. Dit heb ik ook gedaan toen mijn broer bij een ongeluk om het leven kwam. Ik ben zelf zijn kist gaan maken, samen met familie, vrienden van mij en mijn broer. Dit was een fijn proces. Meer hierover kun je lezen onder rouwkisten.
Na zo’n 18 jaar in loondienst te zijn geweest, ben ik in 2024 als zelfstandige gestart. Hierin wil ik het werken met mijn hoofd en handen combineren. Ik richt me hierbij op particulieren en ondernemers die een klus te klaren hebben waarbij ze iemand nodig hebben die creatieve oplossingen kan bedenken én (helpen) uitvoeren.